Инвестицияны тар мағынада анықтамасын
капитал құнын сақату мен оны
өсіруді қамтамасыз ететін, пайда,
басқаша айтқанда оң табыс
көлемін әкелетін капитал орналастыруын
айтуға болады. Бос ақшалай қаражаттар
инвестиция емес, өйткені ақшаның құндылығын
инфляция азайтуы мүмкін және ол ешқандай
табыс әкелуін қамтамасыз ете алмайды.
Егер осы соманы жинақтау банкісіне салынса,
оны инвестиция ретінде қарастыруға болады.
Өйткені осы салым кепілденген табыс береді.
Көбінесе инвестиция деп – пайда, табыс
пен әлеуметтік қажеттіліктерді алу мақсатындағы
кәсіпкерлік іс-әрекет пен әртүрлі экономика
салаларының объектілеріне салынатын
мүліктік және интеллектуалды құндылықтардың
барлық түрлері түсіндіріледі.Инвестиция
құрамына ақшалай қаржылар, мақсатты банк
несиелері акцияларымен басқадай құнды
қағаздар, қозғалмалы және қозғалмайтын
(ғимараттар, құрал-жабдықтар, және т.б.)
мүлік, жерді пайдалану құқығы, табиғи
ресурстар, мүлікік құқықтар және тағы
басқалары кіреді.
Кез-келген инвестициялық жобаны
талдау барысында жобаның түріне,
сондай-ақ оның мазмұнына және
сипатына байланысты әр түрлі
саладағы мамандардың қатысуы
талап етіледі. Ондай мамандарға
қаржы-экономистер, инженер-технологтар,
архитекторлар, жұмысшылар, инженер-экологтар
және т.б. жатады.
Инвестициялық жобаны талдау
қаралатын жобаның артықшылықтары
мен кемшіліктерін жан-жақты бағаалуға
негізделеді. Қаржыландыру үшін
инвестициялық жобалардың тиімділігіне
баға беру жөніндегі әдістемелік
ұсыныстар халықаралық тәжірибеде
кеңінен қолданылатын қағидалар
мен әдістерге негізделген [10, 25-32
бб].
2.2
Қазақстан Республикасындағы
компанияның инвестициялық
портфелін қалыптастырудың
жетілдіру жолдары
Қазақстан Республикасының дамуы
отандық және шетелдік инвестициялардың
тартылуымен тығыз байланысты
болып келеді.
Қазіргі нарықтық экономика негізінде
қаржылық менеджмент нарықтағы
бәсекеге қабілетті болудағы
басты құрал ретінде үлкен
рөль атқарады. Әдетте, кәсіпорынның
сұранушыларға қандай да тауар
немесе қызмет көрсетудің әр
түрлі болса да, қаржылық саясаттың
дұрыс жүргізілмеуі салдарынан
кәсіпорынды ауыр қаржылық жағдайға
немесе банкроттыққа, яғни, күйзеліске
әкелуі мүмкін.
Қаржылық жағдайды талдау - әрбір
компанияның басты қаржылық менеджментін
қарастырады (бұндағы, ұзақ мерзімді
жоспардағы кәсіпорындар болып
табылады). Бұндай талдаудың мақсаты
– бүгінгі таңда компанияның
қаржылық жағдайын анықтау, компанияның
тиімді жұмыстары мен қалыптастырған
деңгейде сақталуын қамтамасыз
етілуі. Басқаша айтқанда, компанияның
ісін одан әрі жалғастыру үшін,
компанияның күрт жағдайда қалай
өзгерту қажет деген сияқты
әрекеттерді ескерту қажет.
Сонымен қатар, компанияның қаржылық
жағдайын таладуды, ақша қаржылық
тәуекелді анықтау мақсатындағы
кәсіпорынның потенциалды инвесторлары
жүргізеді.
Инвестициялардың әр түрлі қаржы
құралдарын шығара отырып, тарту
бүгінгі күні кең көлемде қолға
алынады. Оған елдегі қолайлы
инвестициялық климат өз әсерін
тигізуде. Инвестиция негізінен
екі бағытта тартылады: бірінші
бағыт несие алу арқылы, ал
екінші бағыт баағлы қағаздар
шығарып сатып алу. Инвестициялық
жобаларды дайындай отырып ссудалық
қаражаттарды бизнеске тарту
соңғы жылдары Қазақстан банктерінде
қолға алына бастады. Мұнда
инвестициялық жобалардың тиімділігі
есептелініп, қарыз алушыға қажетті
сома әрбір аяқталған жұмыстан
кейін беріледі. Инвестициялық жобалар
негізінде несие алу барысында
кепіл мүлікті талап етпейді.
Инвестициялық құралдардың арасындағы
жобалар арқылы несие алу экономиканы
нағыз секторларын дамытуда болашақта
ең негізгі құрал болатыны
сөзсіз [11, 44-50 бб].
Инвестициялық портфельді жобалық
несиелеу – бұл халықаралық
және отандық тәжірибеде қолданылатын
несиелеудің жаңа нысаны болып
табылады және оның дәстүрлі
банктік несиелеуден мынандай
артықшылқтарын атап айтуға болады:
- инвестициялаудың
стратегиясын дайындау;
- инвестициялаудың
белгілі бір уақытша аясын белгілеу;
- инвестициялық
приоритетті анықтау;
- баламалы
нұсқаларды қарастыру;
- инвестицияны
жүзеге асыру жоспарын дайындау;
- бір уақытта
бірнеше көздер арқылы қаржыландыра алу.
Дұрыс қолданған инвестициялық
жоба жалпы ресурстар көздерін
ұтымды пайдалану есебінен экономикадағы
ресурс тапшылығын азайта алады.
Алайда, жобалық әдістің өзіне
тән кемшіліктері де бар. Ең
алдымен, бұл болжаудағы есептеулеріндегі
мүмкн болатын қателер, сонымен
қатар нарықтағы әр түрлі өзгерістер,
инфляция құбылысы, заңдардың өзгеруі
сияқты түрлі факторлар әсері
жобалық әдістің тартымдылығына
тежеу болуда. Сонымен қатар, қарыз
алушыға тән жобалық несиелеудің
мынандай жағымсыз жақтары көрініс
береді:
- тәуекелдің
жоғарылығына байланысты несие бойынша
пайыздың өсуі және комиссиондық ақының
қымбатқа түсуі (жобаны бағалағаны үшін,
жобалық бақылау жүргізгені үшін алынатын
ақы);
- жобалық несиелеу
алдындағы шығындар (техникалық-экономикалық
негіздеме дайындау, пайдалы қазбалар
табу жұмыстар,қоршаған ортаға жобаның
тигізетін зияндары, терең маркетингтік
зерттеулер, т.б.);
- несие алуға
деегн өтініш пен оны несиелеу туралы
шешім қабылдау кезеңдерінің ұзақтығы;
- қарыз алушының
қызметіне банк тарапынан жүргізлетін
бақылаудың қаталдығы (қаржылық, өндірістік,
коммерциялық);
- кейбір жағдайдағы
қарыз алушының өз тәуелсіздігін жоғалтып
алу қаупі.
Соңғы уақыттарда республикамыздағы
екінші деңгейдегі банктер экономика
секторларын несиелеу барысында
ұзақ мерзімді жоблармен тығыз
жұмыс жасауда. Жобалар бойынша экономика
секторларын несиелеуде бұл қазіргі несиелеу
механизмінің өзіндік ерекшеліктерін
сипаттайды. Компания үшін жобалық циклін
толық білу мынандай мәліметтер алу үшін
қажет:
- жобаны іске
асырудағы барлық шығындар мен түскен
табыстарды білу үшін (әрбір кезең, әр
саты бойынша);
- жобаны іске
асыруда пайда болатын тәуекелдерді анықтау
үшін (әрбір кезең, әр саты бойынша);
- жобаны іске
асыруда өз бақылау кестесін құру үшін
[12, 32-34 бб].
Айта кететін жайт, жобалық циклдің
үш сатыға бөлінуі барлық жобаларға
тән. Кейбір банктерде бұдан
басқа да қосымша сатылар болуы
мүмкін. Мысалы, ХКДБ мамандарының
сарапталуы бойынша жобалық цикл
мына кезеңдерден тұрады:
1.жобаларды
таңдау;
2.жобаларды
дайындау;
3.жобаларды
бағалау;
4.келіссөздер
жүргізу және жобаны бекіту;
5.жобаны
жүзеге асыру және оны бақылау;
6.жобаның
нәтижелерін бағалау.
Инвестцииялық жобаларды қаржыландыруға
маманданған банктер, жобалық
құжататр, жоба бойынша мамандардың
лауазымды міндеттемелері жөнінде
мағлұматтары бар арнайы нұсқаулар
дайындалды. Мұндай нұсқаулар жобаның
тез іске асуына ықпал етіп,
банктің жобалық циклін қысқартады.Әлемдік
банктің міндеттеріне сүйенсек,
инвестициялау алдыңғы кезең
шығындарын былайша топтауға
болады (жоба құнынан):
- жобаның инвестициялық
ниетінің қалыптасуы (инвестициялық ұсыныс)
– 0,2-1%;
- инвестициялық
зерттеулер – 0,25-1,5%;
Жобаның техникалық-экономикалық
міндеттемелерге, нарықтық талаптарға
байланысты жобаның соңғы мақсаты
белгіленеді. Бұл мақсат жеке
инвестор мен Үкіметтің өндірістің
өсуін қамтамасыз етуі, халықтың
қажеттілігін қанағаттандыру, табиғат
ресурстарын тиімді пайдалану,
жұмыссыздықты жою үшін пайда
болған ойларын бастау алады.
Алға қойылған мақсатты жүзеге
асыруға бағытталған жобалардың
бірнеше түрлері болғандықтан, оның
ең ұтымды нұсқасын таңдаудағы
бірден-бір шарт жобаның болашақтағы
тиімділігі. Алғашқы кезеңдерде
жобаларды таңдау сандық таладуларға
байланысты емес, сапалы таңдауларға,
логикалық сызбаларды таңдау, т.б.
факторларды есепке алу арқылы
жүргізілуі керек. Ол үшін алдын-ала
мынандай мәселелер талданды:
- нарық сұранысына
байланысты өндіріс көлемі;
- қажетті қаржы
көлемі;
- материалдық
және еңбек ресурстарының жеткіліктілігі;
- саяси-ұйымдық
және басқарудағы кедергілердің мүмкін
болуы, т.б.
Инвестициялау алдындағы кезеңде,
ең алдымен, жобаны талдайды, есептейді,
сайып келгенде, оның тиімділігін
бағалайды. Осы мақсатта жобалық
шешімдерді негіздеу және дайындау үшін
әдістемелік тәсілдер жиынтығы , яғни,
инвестициялық жобаларды талдауды қолданды.
Жобалық таладудың мақсаты – іске асырылатын
жобаның нәтижелерін анықтау. Жобаның
нәтижелілігі жобадан түсетін табыстар
мен жобаға жұмсалатын ресурстардың арасындағы
айырмамен сипатталады.
Қойылған мақсатқа жету үшін
жобалық талдаудың алдына міндеттер
белгіленеді:
1.іске
асырылатын жобалардың іс жүзінде
кедергі болар шектеулерді және
шаралардың өзгерістерін есепке
ала отырып, қол жеткізетін нәтижеге
баға беру.
2.жоба
бойынша жұмсалатын қажетті ресурстардың
көлемін анықтау және оларды
әр түрлі шаралар бойынша салыстыру.
3.жобаның
және оны іске асырылу жолдарының
бірнеше болуына қарай ең тиімді
жобаның қабылдауға немесе ең
тиімді нұсқаны таңдауға шешім
шығару.
4.жобаны
іске асырудан түсетін табыстарды
бағалау және инвесторлар арасында
бөлу.
Жобаны талдаудың міндеттеріне
инвестициялық жобаның іске асырылуын
бағалау, жобаның нәтижелілігін
бағалау, жобаның тиімділігін
бағалау және оптимизациялау
жатады.
Компанияның жағдайын талдаудағы
3 мәселелері айқындалады:
1.қаржы
ресуртарының тапшылығы. Төлеу
мүмкіндігінің төмендігі. Бұл,
яғни компанияның өз міндеттерін
орындай алмауы. Компанияның кредитролар
алдында өз міндеттерін өтеу
үшін, мүмкіндігінше көп несиелерді
беруге тырысады. Осының есебінен
өз жағдайын жақсартады.
2.өзіндік
капиталды толық өтей алмауы.
Бұл мәселені теорияда «Өзіндік
капиталдың рентабельділігінің
төменділігі» деп аталады. Тәжірибе
жүзінде анықталмаған тауар өзіндік
түсетін табыс, өзінің салымымен
өтеледі. Ал бұл, компаниядағы
салынған капитал есебінен рентабельділігінің
төмендеуін көрсетеді.
3.қаржылық
тәуелсіздіктің төмендеуі немесе
қаржылық тұрақтылықтың төменділігі.
Тәжірибе жүзінде болашақтағы
кәсіпорынның міндеттерді өтеудегі
қаржылық тұрақтандырудың төмендеу
мәселесімен анықталады.
Таладушылар көбінесе кәсіпорынның
қаржылық жағдайын сипаттауда
ең алдымен әр түрлі қаржылық
коэффиценттерді есептейді және
осы коэффиценттердің динамикасын
келтіреді. Мысалға, анықтама
бергенде келесі түсініктемелерді
кездестіруге болады: «Жалпы өтімділік
коэффиценттерді 1,2 құрайды. Яғни
бұл, айналмалы активтердің ағымдағы
міндеттемелерін 1,2 есе жабады.»
Бұндағы ең маңызды көрсеткіш
жалпы өтімділік коэффициенті
болап табылады.
Жалпы өтімділік коэффициенті
– бұл кәсіпорынның иелігіндегі
айнымалы активтерінің есебінен
ағымдағы міндеттемелерін төлеудегі
потенциалды мүмкіндігін бағалау.
Жалпы өтімділік коэффициенті
= ТМҚ, сатып алушылардың қарыздары, делдалдарға
аванстарды ақша және т.б. делдалдарға
қарыз, сатып алушылардан аванстарды,
несиелерді тарту, жұмысшылар алдында
қарыздану және т.б.
Көптеген талдаушылар өтімділік
коэффициентінің төмендеуін былай
түсіндіреді: «өтімділік коэффициенттерінің
төмендеуі айнымалы активтердің
төмендеуі мен ағымдағы қарыздардың
үлкеюімен байланысты. Кәсіпорынның
өзінің ағымдағы міндеттемелерін
қысқарту қажет». Ал бұл пікірді
кәсіпорынның директорына айтатын
болса, ол осы ұсынысты сатып
алушылардың авансынан бас тарту,
кредиторларға мүмкіндігінше төлеу,
жалақылар мен салықтарды төлеу
немесе бірнеше жылға қор дайындау,
қойманы дайын өнімдермен толтыру,
сонымен қатар делдалдарға мүмкіндігінше
көп аванстарды төлеу деп түсінеді.
Бұл пікір таңдаушы үшін жауапкершілігі
жоқ директор деген ой туындайды.
Кәсіпорынның өтімділігінің өзгеру
себебін қарастырайық. Ең басты
кәсіпорынның несиелік қарыздарының
айналым активтерінен тез өсуінде
деп айтуға болады. Бұл мәселені
шешу үшін, біріншіден, өндірістік
қызметті енгізу бұл – айналым
капиталын құру мен айналмалы
емес активтерді қолдану деп
түсіну керек.
Жалпы өтімділік коэффициенттерінің
қатынас мәселесі.