Мемлекет нысанының түсінігі

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 28 Ноября 2013 в 00:01, реферат

Описание

Мемлекет нысандары — саяси өкіметті ұйымдастыру жолдары, басқару нысанын, мемлекеттік ұйымдастыру нысанын және саяси режимді қосып алады.

Егер «мемлекеттің негізі» санаты мемлекеттегі басты, зандылық неге байланысты екенін белгілесе, «мемлекет нысаны» санаты – қоғамда кім және қалай басқарады, қалай ұйымдасқан және ондағы мемлекеттік билік құрылымы қалай қызмет істейді, ол аумақтың тұрғындары қалай біріккен, әр түрлі аумақтық және саяси құрылымдар мемлекетпен қалай қатынаста, қандай әдістердің және жолдардың көмегімен саяси билік жүргізілетіндігін көрсетеді.

Содержание

КІРІСПЕ
1 Мемлекет нысанының түсінігі, оның құрылымы
2. Басқару нысаны: монархия, республика.
3. Мемлекеттік құрылым: унитарлық, федерация, конфедерация
4. Саяси режим
ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР

Работа состоит из  1 файл

Мемлкет нысаны.docx

— 48.05 Кб (Скачать документ)

1881 жылдың 12 қазанында император  елге Конституцияны сыйға тарту жөніндегі қаулын жариялады. Ал 1889 жылдың 11 ақпанында Токиода Жапонияның Конституциясының қабылданғанын салтанатты түрде жариялау рәсімі өтті. Конституцияны қабылдағанға дейін жапондар оны әзірлеу бойынша аянбай тер төкті. Императордың тапсырмасы бойынша мемлекеттік саладағы уәкілетті адамдар, ғалымдар мен заңгерлер тарапынан бірқатар елдердің конституциялары зерделеніп, сарапталды.

Көршілес Қырғызстанның  мемлекет құрудағы қайғылы тәжірибесі демократиясы дамыған Батыс елдерінің  Конституциясын көшіріп, Қырғызстан халқының менталитет ерекшеліктеріне көз жұма отырып, ахуалды мүлдем өзгеше азиялық әлеуметтік-саяси ландшафтқа енгізулің қауіпті екендігін көрсетті. Ақаевтың саяси аңқаулығы мен оның жанындағы шенеуніктердің қырғыз мемлекеттілігін батыстық өлшем бойынша Орталық Азиядағы демократия аралын, орталықазиялық Швейцарияны құру жолындағы қадамдары мен басқа да саяси сандырақтары бүгінгі жағдайға душар етіп отыр.

Қазақстан Республикасының  Конституциясы концептуалдық, жекелей алғанда институционалдық және қызмет етуі жөнінен Француз Республикасының V Конституциясына бағдарланып әзірленген. 1946 жылғы Конституцияға қарағанда, Францияның жаңа Конституциясы Президенттің өкілеттігімен бірге мемлекеттік биліктің негізгі органдарының құзыретіне мән берді. Содан бері Президентке мемлекеттегі жетекші рөл берілді. Францияның Президенті Конституцияның сақтаушысы, ұлт тәуелсіздігінің, елдің аумақтық тұтастығының кепілі. Сонымен қатар ол билік тармақтарының қалыпты қызмет етуін және мемлекеттік саясаттың сабақтасуын қамтамасыз етеді.

Қазақстан Республикасы Конституциясы Тұжырымдамасының негізінде Еуразиялық идея жатыр. Бүгінгі біздің Конституциямыз өзіне Азияға тән жеке-даралық, яғни күшті президенттік билік (бұл Конституцияның баптарында көрініс тапқан) пен еуропалық дәстүрге негізделген Парламенттің болуына негізделген. Қазақстан Республикасындағы қазіргі заңнамалық актілерінің басым бөлігі 1995 жылда қабылданған.

Қарақалпақстан Өзбекстанның солтүстік-батыс территориясында орналасқанмен, бұл елдің Мемлекеттік Туы, Елтаңбасы, Әнұраны, Конституциясы мен Үкіметі бар. Тіпті Конституциясының 1-бабында «Қарақалпақстан – Өзбекстан құрамына енетін егеменді, демократиялы республика» деп көрсетілген. Бұл туралы Өзбекстанның Конституциясында да «Қарақалпақстан тәуелсіздігін алуға құқылы» деп жазылған. Егер Ресейдің құрамындағы елдерді Президенттері билесе, Қарақалпақстанда елдің жоғарғы басшысы, заң шығарушы орган – Жоғарғы Кеңестің төрағасы басқарады. Мемлекеттік символдары болғанмен, қарақалпақтардың төл ақшасы жоқ.

Норвегия – конституциондық  монархия. Норвегияда көптеген кейінгі  толықтырулар мен түзетулер жүргізілетін 1814 жылғы конституция жұмыс жасайды. Монархия мұрадан мұраға беріледі және 1990 жылдан бастап тақ үлкен қызына немесе ұлына беріледі. Король ресми түрде барлық политикалық тағайындауларды орындайды, церемонияларға қатысып, мұрагер ханзадамен бірге мемлекеттік кеңесте күнделікті формальды отырыстарды жүргізеді. Министрлер кабинеті премьер-министр және сәйкесінше департаменттерді басқаратын 16 министрден тұрады. Құқықтық билік Стортингке (парламент) тиесілі, 2005 жылдан бастап 169 депутаттан тұрады (бұрын 165).

Қандай да сұрақ болмасын басқарушылар әрбір министрдің өз ойын білдіру құқығына қарамастан, барлығына ұжымдық жауапкершілікпен қарайды. Министрлер кабинетінің мүшелері көпшіліктің немесе парламентте коалициялық Стортингте сайланады. Олар парламенттік сайлауларға қатыса алады, бірақ дауыс бере алмайды. Мемлекетік қызметкерлердің орындары конкурстық экзаменнен өтілгеннен кейін ғана беріледі.

Құқықтық басқару Стортингке тиесілі, ол партиялық тізім бойынша  әрбір 19 облыстан (фүлке) мерзімі төрт жылға сайланатын 165 мүшеден тұрады. Стортингтің әрбір мүшесі үшін орынбасар сайланады. Осылайша басқару құрамына енген әрбір Стортинг мүшесі үшін орынбасар болады. Сайлау құқығына Норвегияның барлық, яғни 18 жасқа толғандар және елде бес жылдан кем тұрмаған азаматтардың құқығы бар. Стортингке сайлану үшін азамат Норвегияда он жылдан кем уақыт тұрмауы және сайланатын облыста тұрақты тұратын орны болу қажет. Сайлаудан кейін Стортинг екі палатаға жіктеледі: Лагтинг (41 депутат) және Одельсинг (124 депутат).

Бразилияда монархия жойылғаннан  кейін бірінші республикалық Конституция 1891 жылы басқарудың президенттік жүйесін енгізді. Биліктің   3 тәуелсіз тармағы бар: атқарушы, заң шығарушы, сот билігі. Бұл құрылым келесі 6 конституцияда сақталды. 1988 жылы Конституция жаңашыл политикалық концепцияны қамтиды – қоршаған ортаны қорғаудан атқарушы қызмет үстінен заң шығарушы билік функциясын күшейтуге дейін.

Бразилияда – 26 штат пен  федералдық округке бөлінген федеративті республика. Штат үкіметі федерал үкіметімен ұқсас құрылымды иемденеді және барлық өкілдікті иемденеді. Штаттың атқарушы үкіметінің басшысы тікелей сайлаумен 4 жылға сайланған губернатор. Штаттардың заң шығару ассамблеясы және сот билігі федералдық схемамен жүргізіледі.

Тек XV ғасырдың басында ғана Малакка аралында тұңғыш мемлекет пайда  болған. Жер шарындағы өзге мемлекеттер  сияқты, Малайзия да тәуелділікті бастан кешірді. Жан басына шаққандағы табыс  өте төмен болған. Әйтсе де мемлекетті басқару саясатын дұрыс жолға қоя білген малайзиялықтар біртіндеп қиындықтар мен кедергілерді жеңуді де үйренді.

Басқару жүйесі – конституциялық монархия. Елдің негізгі заңы – 1957 жылы қабылданған Федералдық Конституция. Малайзияның жоғарғы басқарушысы  – мұрагер сұлтандарының бірі. Кезек бойынша 5 жылға басқарушылар кеңесі сайлайды. Мемлекет басшысы  конституциялық монрахқа тән прерогативалары мен привилегиялары, парламентті басқару өкілеттігі бар. Заң бойынша ол ел қарулы күштердің бас қолбасшысы болып табылады. Сонымен қатар ол – атқарушы билігінің де басқарушысы, бірақ өзінен шығатын барлық актілер олардың жауап беретін министрлермен келісіледі. Монархтың парламентті шақыруға, сессияны тоқтатуға құқы бар. Осы тәртіппен ол тыйым  салу құқын іске асырады, жолдамаларымен парламентке үндеу жасайды. Конституция бойынша, Жоғарғы басқарушысы Премьер—Министрді, оның ұсынысымен министрлерді тағайындайды.

Малайзия парламенті екі  палатадан тұрады: Сенат және Өкілдер палатасы. Сенатта барлығы 69 орын бар. 43 сенаторды премьер-министрдің ұсынысымен Жоғары басқарушы тағайындайды, ал 26-сын штаттардың заң шығарушы ассамблеялары жібереді (әр штаттан екі сенатордан). Тағайындалған сенаторлар өз лауазымында 6 жыл отырады. Өкілдер палатасы – төменгі палата. Оның өкілеттері әлдеқайда кең. Оның құрамында жалпыға бірдей сайлау құқығы негізінде бір мандатты округтерден сайланатын 219 депутат кіреді. Төменгі палата алты айдан кем емес мерзімінде бір рет жиналады және премьер-министрдің ұсынысымен оны Жоғарғы басқарушысы тарата алады. 

 

Әдебиеттер  тізімі:

  1. Ғ. Сапарғалиев, А. Ибраева. Мемлекет құқық теориясы. – Алматы, 1998.
  2. Т. Ағдарбеков. Мемлекет және құқық теориясының проблемалары. Оқу құралы. – Алматы, 2006.
  3. Қ. Жоламан, А. Мұхтарова, А. Тәукелов. Мемлекет және құқық теориясы. – Алматы, 1999.
  4. Д. Булгакова. Мемлекет және құқық теориясы. Оқу құралы. – Алматы, 2001.
  5. Ғ. Сапарғалиев. ҚР Конституциялық құқығы. Оқулық. – Алматы: Жеті Жарғы, 1999.
  6. А. Сагиндыкова. Конституционное правот РК. Курс лекций. – Алматы: Білім, 1999.
  7. ҚР Конституциясының түсіндірме сөздігі. – Алматы: Жеті Жарғы, 1996. 
  8. Зиманов С. Конституция и Парламент РК. Общественно-политическая литература. – Алматы: Жеті Жарғы, 1996. 
  9. ҚР Конституциясына ғылыми-құқықтық түсіндірме. – Алматы, 1999
  10. Н. Б. Ермекбаев, Г. Т. Қойшыбаев, К. К. Лама Шариф. Қазақстан және әлем елдері. – Алматы: Өнер баспасы, 2007.

 

 


Информация о работе Мемлекет нысанының түсінігі