Автор работы: Пользователь скрыл имя, 18 Апреля 2012 в 11:18, реферат
Иосиф Сталин қаншалықты қатыгездігіне қарамастан ХХ ғасырдың ірі тұлғаларының бірі болып табылады. Табиғи болмысы жағынан ол шектен шыққан тым қатыгез болды. Өткен ғасырдың отызыншы, елуінші жылдары ол жүргізген репрессия салдарынан миллиондаған адамдардың өмірі қиылды, көпшілігі тұтастай саналы ғұмырын азапта өткізді. Таңғаларлығы сол, ол құрған репрессиялық машина мүлтіксіз жұмыс істеді. Қарама-қайшылығы мол, әлемдегі алып мемлекетті 30 жылдан астам уақыт басқарған Сталиннің қатыгез саясаты жөнінде көп жазылды. Бұл тақырыпқа тарихшылардың әлі де талай рет қалам сермейтініне еш күмәніміз жоқ. Алайда, біздің бүгінгі айтпағымыз мүлдем басқа тақырыптың әңгімесі.
Дін қызметшісінің сөзіне қарағанда, Сталин құрған тәртіптеме «лаңкестік, зорлық, адами тұлғаны жою, жалған және құпия өсек тасушылыққа негізделген. Қанішерлердің өздері құрбанға айналған кезде бұл тәртіптеме өзін өзі құртып, уақытша жетістікке жетті».
«Құдайсыздарды және олардың басқару жолдарын қаһармандандару тарихи Ресей халықтарына біріктіруші бастама бола алмайды. Керісінше, бұл біздің қоғамымызды бөледі», - деп Филипп әке атап айтты.
Оның айтуы бойынша, Ұлы Отан соғысындағы жеңіске «Сталин басшылығының арқасында емес, біздің халық қол жеткізді».
«Дұрыс ойластырылмаған соғысқа дейінгі ішкі саясат салдарынан біздің отандастарымыздың миллиондаған өмірлерін жеңіс алаңына салып, оның кінәсімен біз осындай қыруар құрбанға тап болғандығымыз жайлы беделді тарихшылардың пікірі бар», - деп хатта айтылды.
Сталин «ұлы орыс кеңістігін» қалпына келтіргендігі туралы А.Прохановтың сөзіне түсініктеме бере отырып, діни қызметкер өз еркімен «ұлы орыс кеңістігін» қайта құрып, бұрынғы кеңес республикалары арасындағы жасанды шекараларды орнатып, «күллі заман мен халықтар көсемі» «баяулатылған әсер бомбасының» негізін салғанын атап өтті.
«Осы сталиндік саясат нәтижесінде біз экстремизм, ұлтшылдық және ксенофобияның жемісін жеп жүрміз. Қазір тарихи Русьтің (қазіргі Ресей, Украина,Белоруссия, Молдавия және басқа қазірде тәуелсіз мемлекеттердің) аумағындағы бір ғана байланыстырушы қолтаңба – бұл Орыстың православиелік шіркеуі. Егер де бұрынғы Ресей империясын ұлттық-аумақтық бөлу түріндегі тәжірибе болмаса, тұтас мемлекетті бөлу және 1990-жылдардың басындағы оның бар болуын тоқтату мәселесі туындамаушы еді», - деп хатта айтылады.