Халықаралық келісім-шарттар

Адам құқығы туралы Адамдарға оның азаматтығына, жынысына, жас ерекшелігіне, нәсіліне, этникасына немесе діни көзқарасына қарамастан, туғаннан бастап тән болып саналатын  құқық – адам құқығы туралы мұндай түсінік мемлекеттік (конституциялық) және халықаралық құқықтың негізгі нормаларында бекітілген. 1948 жылғы 10 желтоқсанда БҰҰ бас Ассамблеясында қабылданған Адам құқының жаппай декларациясына енгізілген. Қазақстан Республикасында рәсімделген адам құқығы аясындағы халықаралық келісім-шарттар Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пакт Экономикалық, әлеуметтік және мәдени құқықтар туралы халықаралық пакт Бала құқы туралы Конвенция Қарулы қақтығыстарға балалардың қатысуына байланысты бала құқығы туралы Конвенцияға факультативті хаттама Бала сатуға, балалар арасындағы жезөкшелік және балалар порнографиясына байланысты бала құқығы туралы Конвенцияға факультативті хаттама Әйелдерге байланысты дискриминацияның барлық формасы туралы Конвенция Әйелдерге байланысты дискриминацияның барлық формаларын тарату туралы факультативті хаттама Нәсілдік дискриминацияның барлық формасын тарату туралы Халықаралық конвенция Азаптау және басқа да қаталдыққа, айуандық пен ар-ожданға нұқсан келтіретін жазалау мен қарым-қатына әрекеттеріне қарсы Конвенция Ақпарат көзі: е-gov.kz\Адам құқын корғау\ Халықаралық келісім шарттар 

Халықаралық Келісімшарт

Уикипедиядан  алынған мәлімет, ашық энциклопедия

Мында өту: шарлау, іздеу

Халықаралық Келісімшарт– мемлекеттер немесе халықаралық құқықтың өзге де субъектілері арасында олардың саяси, экономикалық немесе өзге де қатынастарындағы өзара құқықтары мен міндеттерін белгілейтін келісім; екі жақты және көп жақты Х.к. болып бөлінеді. Шарт, келісім, конвенция

    Халықаралық құқық түсінігі, пәні, салалары және қайнар көздері  

    Халықаралық  құқық - бұл халықаралық  құқықтың субъектілері туындататын және халықаралық  құқықтың субъектілері (мемлекеттер, өз тәуелсіздігі үшін күресуші халықтар, халықаралық ұйымдар арасындағы, сонымен қатар кейбір жағдайларда, жеке және заңды тұлғалар қатысатын) арасындағы қатынастарды реттейтін халықаралық-  құқықтық  қағидалар мен нормалардың жиынтығы.                        

    Халықаралық  құқықтың да өз реттеу пәні бар. Халықаралық – құқықтық реттеудің  пәні болып табылатын  қатынастарды  екіге бөлуге болады:

    а) мемлекеттер арасындағы  қатынастар;

    б) мемлекеттер мен өз тәуелсіздігі үшін күресуші  ұлттар арасындағы қатынастар. Халықаралық  құқықтың нормалары , ең бастысы, халықаралық  қатынастардың  негізгі субъектілері – мемлекеттер арасындағы қатынастарды белгілеуге бағытталған. Бастапқыда халықаралық  құқық мемлекететр арасындағы  құқық ретінде қалыптасқан болатын.

    Бірақта, халықаралық  құқық мемлекеттер арасындағы емес сипаттағы қатынастарды да, яғни қатысушыларының біреуі мемлекет  болып немесе мемлекет мүлде қатыспайтын қатынастарды да реттеді. Қазіргі уақытта, халықаралық келісімге қатысушылардың  ауқымы кеңейіп келеді және мемлекеттің ішкі құзырлығына кіретін көптеген қатынастар мемлекеттердің ортақ мүдделерінің  сферасына көшті.

    Мемлекеттер арасындағы емес халықаралық  қатынастар:

    а) мемлекет пен халықаралық ұйымдар  арасындағы;

    б) халықаралық  ұйымдар арасындағы;

    в) бір жағынан мемлекететр, халықаралық  ұйымдар, екінші жағынан жеке және заңды  тұлғалар арасындағы;

    г) жеке және заңды тұлғалар арасындағы.

    Халықаралық бұқаралық құқық және халықаралық  жеке құқық бар.

    Халықаралық  бұқаралық құқық- халықаралық құқықтың субъектілері арасындағы  саяси сұрақтар бойынша туындаған қатынастарды реттейді.

    Халықаралық жеке құқық – мемлекеттер арасындағы, заңды тұлғалар (ұйымдар мен мекемелер) мен жеке тұлғалар (азаматтар)  арасындағы халықаралық жобадағы  жеке сұрақтар (авторлық құқық, мұрагерлік құқық, отбасы-неке сұрақтары)  бойынша туындаған  қатынастарды реттейді.

    Халықаралық  құқық – бұл ерекше құқық жүйесі болып табылады. Ғылым және оқу пәні болып табылады.

    Халықаралық  құқық құқық жүйесі ретінде  барлық мемлекететрдің, барлық адамзаттың иглігі болып табылады, ол барлығына біреу. Бірақ та халықаралық  құқық ғылымы  барлық мемлекеттерге бірдей бола алмайды. Әрбір мемлекеттте өзінің  халықаралық  құқық ғылымы болады,мысалы, халықаралық  құқықтың қазақстандық  ғылымы.

    Халықаралық  құқық, кез келген мемлекеттің  ұлттық құқығы сияқты  салаларға бөлінеді. Халықаралық  құқықтың салалары халықаралық  қатынастардың  белгілі  бір тобын  реттейді  және халықаралық –құқықтық институттар мен нормалардың жиынтығы болып табылады. Мысалы,  Халықаралық  қауіпсіздік құқық саласы халықаралық   пен қауіпсіздікті  қамтамасыз етудегі  қатынастарды реттейді; Халықаралық  ұйымдар құқығы  халықаралық ұйымдарды құру мен қызмет ету тәртібін реттейді.

    Халықаралық құқықта мынадай салалар қалыптасқан:

    1) Халықаралық  құқық субъектілік құқық;

    2) Халықаралық  ұйымдар құқығы;

    3) Халықаралық  гуманитарлық құқық;

    4) Халықаралық  теңіз құқығы;

    5) Халықаралық  әуе құқығы;

    6) Халықаралық  ғарыш құқығы;

    7) Халықаралық  атом құқығы;

    8) Халықаралық  экономикалық құқық;

    9) Халықаралық  қылмыспен күрес құқығы;

    10) Халықаралық  келісімшарт құқығы;

    11) Халықаралық  қоршаған ортаны қорғау құқығы;

    12) Халықаралық  қауіпсіздік құқығы.

    Халықаралық-құқықтық институт – бұл халықаралық қатынастардың  түрін реттейтін халықаралық нормалардың жиынтығы, мысалы,  Халықаралық  гуманитарлық құқықтағы - азаматтық институт, Халықаралық  келісімшарт құқығындағы  - келісімшарттың жарамдылығы институты.

    Халықаралық  құқық Халықаралық  қатынасиарда  үйлестіруші, реттеуші және қорғаушы қызмет атқарады.

    Үйлестіруші қызметінің мазмұны – мемлекет өзі  үшін әртүрлі сфераларда белгілі  бір  мінез-құлық  стандарттарын белгілейді.

    Реттеуші  қызмет – белгіленген ережелер мен  стандарттарды мемлекеттің қабылдауында және сақтауында көрінеді.

    Қорғаушы  қызмет – мемлекеттің мүддесін қорғауға бағытталған нормалар.

    Халықаралық  құқықтың дипломатиядан, мемлекеттің сыртқы саясатынан  айырмашылығы бар.

    Халықаралық  құқық – мемлекеттер арасындағы қатынастарда өзін қалай ұстау  керек екендігі жөніндегі келісімшарт нормаларының жиынтығы болса, дипломатия – сыртқы саясатты жүргізу амал-тәсілдердің жиынтығы,  ал сыртқы саясат – бұл  өзінің мүдделерін қанағаттандыру үшін халықаралық  аренада оның жүргізетін негізгі бағыттары.

    Халықаралық  құқықтың қайнар көздері – бұл халықаралық  -құқықтық нормаларды  көрсететін формалар.

    Оның 4 түрі бар:

    1) Халықаралық  келісімшарт;

    2) Халықаралық – құқықтық әдет – ғұрыптар;

    3) Халықаралық  конференциялар мен мәжілістердің Қорытынды Актілері;

    4) Халықаралық  ұйымдардың резолюциялары. 
 

 
 
 

Дипломатия - [ лат. duplicata- билеуші шығарған үкімнің түпнұсқасы мұрағатта сақталған көшірмесі немесе дубликаты] - үкімет органдары, оның шетелдердегі өкілдері мен сенімді тұлғалары жүзеге асыратын мемлекеттің сыртқы саяси міндеттерін іске асыру әрекеттері. Дипломатияны, көбіне, ресми қарым-қатынас жасау арқылы мемлекеттің сыртқы саяси мақсаттары мен мүдделерін іске асыратын мемлекеттік іс-әрекеттің ерекше түрі ретінде қарастырады. Дипломатия - сыртқы саясатты жүргізуге арналған аса маңызды құрал, үйлесімді құрамдас бөлік. Нақты айтқанда, дипломатия мемлекеттің сыртқы саяси және халықаралық қатынастарды жүзеге асырушы тәжірибелік тәсілдер, құралдар мен әдістерінің жиынтығы болып табылады. Бейбіт жағдайда бұл құрал аса жоғары мәнге ие болады және басқа да сыртқы саяси құралдардың көпшілігі оған бағынышты. Көптеген елдерде дипломатия мемлекеттердің бейбіт жағдайда бірлесіп, тыныш өмір сүруінің ғылымы немесе әдістемесі жайлы теориясы деп, мемлекеттер арасындағы достықты нығайтуға, әріптестікті орнатуға, олардың арасындағы қандай да бір қайшылықтарды бейбіт реттеудің саяси амалдары мен әдістері жөніндегі ғылым ретінде қарастырылады. Дипломатия тарихы, дипломатиялық құқық, дипломатиялық қызмет, дипломатиялық хаттама осы ғылымның салалары болып табылады. Кей жағдайларда дипломатияны келіссөздермен байланыстырады, яғни, дипломатия - халықаралық қатынастарды келіссөздер көмегі арқылы жүргізу; ол халықаралық қатынастарды елшілер мен өкілдер арқылы жүргізіп, реттеу әдісі немесе әртүрлі қайшылықты мүдделерді ыңғайлау тәсілі. Бұл тұрғыда дипломатия келісімнің көмегімен әрекет етеді. Жалпы қалыптасқан жағдай бойынша "дипломатия" ұғымын үш мағынада қолдану орын алған: